Bazı insanlar neden psikopattır? Bilim, bir beyin anormalliği buldu.

Psikopati, en çok tanınan ve üzerinde iyi çalışılmış kişilik bozukluklarından biridir ve bunun da iyi bir nedeni vardır: bazen ölümcül derecede tehlikeli olabilir. Ancak psikopati ve onun anti-sosyal özelliklerini incelemek için yapılan tüm araştırmalara rağmen, buna neyin sebep olduğu konusunda hala net bir resmimiz yok.

Diğer gelişimsel bozukluklar gibi, insanları psikopatlara dönüştürmek için birlikte çalışan genetik ve çevresel faktörlerin karmaşık bir etkileşimini gösteren araştırmalarla birlikte, psikopatinin tek bir nedeni yoktur. Bu faktörler, psikopatik ve psikopatik olmayan insanlar arasındaki nöral düzeydeki temel biyolojik farklılıklarda kendini gösterebilir ve yeni bir çalışma, böyle bir biyolojik farkı az önce tespit etmiş olabilir.

Nanyang Teknoloji Üniversitesi (NTU Singapur), Pennsylvania Üniversitesi ve California Eyalet Üniversitesi’ndeki sinirbilimciler, Amerika Birleşik Devletleri’nden 120 gönüllünün beyinlerini taramak için manyetik rezonans görüntüleme kullandılar. Her katılımcıyla, bireylerde psikopatik özelliklerin varlığını belirleyebilen standart bir psikolojik değerlendirme aracı olan Psikopati Kontrol Listesi-Revize Edilmiş kullanılarak görüşülmüştür.

Araştırmacılar, psikopati testinde daha yüksek puan alan bireylerin beyin taramalarına bakarak, psikopatik kişilerde psikopatik özellikleri düşük veya hiç olmayan bireylere kıyasla ön beyinde striatum olarak bilinen bir alanın yaklaşık %10 daha büyük olduğunu fark ettiler.

“Çalışmamızın sonuçları, psikopati gibi antisosyal davranışların altında yatan şey hakkındaki bilgimizi geliştirmeye yardımcı oluyor. Sosyal çevresel etkilere ek olarak, antisosyal ve antisosyal bireyler arasında biyolojide, bu durumda beyin yapılarının boyutunda farklılıklar olabileceğini dikkate almanın önemli olduğunu görüyoruz.” NTU Sosyal Bilimler Okulu ve çalışmanın ortak yazarlarından bir nörokriminolog, yaptığı açıklamada.

Her ne pahasına olursa olsun ödül peşinde..

Psikopatlar genellikle kitaplarda, televizyonda ve filmlerde seri katiller veya diktatörler gibi şiddetli karakterler olarak tasvir edilir. Ancak fiziksel şiddet eğilimi psikopatik bir özellik olsa da, hiçbir şekilde tanımlayıcı değildir. Başka şekillerde duygusal zarara yol açabilecek olsalar da, başka bir kişiye asla parmak koymamış birçok psikopat insan vardır.

Şiddet ve saldırganlıktan ziyade, psikopatinin ana tanımlayıcı özelliği, bireyin suçluluk, pişmanlık veya çoğu insanın vicdan olarak adlandıracağı şeyden yoksun olduğu için anti-sosyal davranışlarda kendini gösterebilen empati eksikliğidir.

Psikopatlar genellikle manipülatif, çekici, sömürücüdür ve parasal kazançlar, siyasi güç ve hatta seks de dahil olmak üzere her türlü ödülü almak için dürtüsel ve riskli bir şekilde davranırlar.

Striatum, karar verme, motivasyon, pekiştirme ve ödül algısı dahil olmak üzere bilişin çeşitli unsurlarını daha geniş bir şekilde koordine eden beynin daha geniş bir subkortikal bölgesinin parçasıdır.

Önceki çalışmalar, psikoaktif özellikleri striatumdaki yüksek aktivite ile ilişkilendirmişti; bu, heyecan arama davranışı yoluyla uyarılma ihtiyacını artırabilir ve aynı zamanda daha yüksek dürtüsel davranış olasılığına yol açabilir.

MRI taramalarını ve psikopati taramasının sonuçlarını ilişkilendiren yeni çalışma, daha büyük striatuma sahip olmayı psikopatik özelliklerle ilişkilendiren ilk çalışmadır. Aynı zamanda, psikopatinin hem erkeklerde hem de kadınlarda genişlemiş striatum ile bağlantılı olduğu ilk kez.

Çocuk olgunlaştıkça striatum küçülür ve yeni bulgular, psikopatinin bazı yönlerinin beynin nasıl geliştiğindeki farklılıklara borçlu olabileceğini düşündürür.

“Bir kişinin striatumunun büyüklüğü gibi biyolojik özellikler bir çocuk tarafından bir ebeveynden miras alınabileceğinden, bu bulgular psikopatinin nörogelişimsel bakış açılarına ek destek sağlar – bu suçluların beyinleri çocukluk ve ergenlik boyunca normal şekilde gelişmez.” Çalışmanın ortak yazarı olan Pennsylvania Üniversitesi Kriminoloji, Psikiyatri ve Psikoloji Bölümlerinden Profesör Adrian Raine yaptığı açıklamada.

Bulgular : Journal of Psychiatric Research’te yayınlandı .

Yorumlar

0 Yorumlar