Drone balıkçılığı bir çok ülkede popülerlik kazandı.

Drone balıkçılığı bir gerçektir ve halihazırda bir sorundur
Son teknolojiyi geleneksel eğlencelerle birleştirmek çoğu zaman heyecan yaratır; ancak “drone balıkçılığı bizim” hadi rastgele” temennilerimizi yok edecek gibi gözüküyor..

Yeni bir araştırmaya göre , drone avcılığı uygulaması Güney Afrika, Yeni Zelanda ve Avustralya gibi ülkelerde popülerlik kazandı. Rhodes Üniversitesi’nden Alexander Claus Winkler, yetersiz belgelenmiş bu uygulamanın köpekbalıkları da dahil olmak üzere çeşitli balıklar için risk oluşturabileceğini yazıyor.

Bu uygulama için neredeyse hiçbir düzenleme yok; dikkate değer bir istisna dışında.

Bunun gerçekleştiğini nasıl biliyoruz?

İHA balıkçılığı, kıyıdan atılarak elde edilebilecek mesafenin çok ötesinde yemli olta misinalarını uçurmak için İHA’lar kullanmayı içerir. İHA misinayı, yemi ve kancayı hedeflenen su alanlarına taşır.

Bu alanlara ulaşmak genellikle zordur, örneğin daha derin sular veya sörfün ötesindeki noktalar. Misina konumlandırıldığında, oltacı yemi bırakır ve bir balığın ısırmasını bekler.

Kameralarla donatılmış İHA’lar ayrıca görüntülemeleri ile balık sürülerini veya ideal balık tutma yerlerini tespit etmeye yardımcı olarak başarılı bir yakalama şansını artırabilir.

Bu uygulamanın geçmişi, dronların daha kolay ulaşılabilir hale geldiği 2010’ların ortalarına kadar uzanıyor. Amatör balıkçılar dronlarla denemeler yapmaya ve başarı elde etmeye başladıkça, haber hızla yayıldı.

2016’da, bir balıkçının Avustralya sahilinde dron kullanarak uzun yüzgeçli bir orkinos avladığı popüler bir YouTube videosu ilgiyi büyük ölçüde artırdı. O yılın sonunda, dron balıkçılığıyla ilgili çevrimiçi aramalar %357 oranında artmıştı.

İlgi artışı, Google Trends ve binlerce kullanıcının düzenli olarak videolar, ipuçları ve drone balıkçılığı başarılarını paylaştığı özel sosyal medya grupları gibi izleme platformları tarafından yayınlandı.. Bazı Facebook gruplarının 17.000’den fazla üyesi var ve her ay yüzlerce drone balıkçılığı videosu yükleniyor.

Son 5-6 yıldır ilgi aynı kaldı, ancak bu konuda çok fazla politika tanınması veya araştırma yok. Basitçe söylemek gerekirse, bu olgunun ne kadar yaygın olduğunu veya etkilerinin ne olduğunu gerçekten anlamıyoruz.