Kenevir bitkisi, önemli bir küresel meta olarak gıda ve yem, petrol ve lif kaynağı olarak hizmet etti. Kenevir, insanlık tarafından şimdiye kadar yetiştirilen ilk bitkilerden biri ve tekstilin ilk kaynaklarından biri olarak yaygın olmasının önemi ve kullanışlılığı buydu.
Ancak metalurji, tekstil işleme ve malzeme bilimindeki gelişmeler, mütevazı kenevir için pekte nazik olmamıştır. Tüm kullanımları için, endüstriyel kenevir, işlenmesi çok emek yoğun bir bitkidir, çevre koşulları hakkında seçicidir ve büyümek için verimli topraklar gerektirir – aksi takdirde yiyecek yetiştirmek için kullanılabilecek ana alanlar. Ayrıca, endüstriyel kenevirin, uyuşturucu esrar ile ilişkisi nedeniyle dünyanın farklı bölgelerinde çeşitli derecelerde kısıtlayıcı yasal yaklaşımlara maruz kaldı
Bununla birlikte, otomasyon ve elektriğin giderek emekçilerin ve kas gücünün yerini aldığı bir dünyada, şimdilerde keneviri geri kazanmak üzerine için çok fazla düşünce var.
Yasal bağlam hakkında bir kelime
Kenevir konusunda herhangi bir tartışma bu basit uyarı ile başlar: endüstriyel kenevir veya ‘kenevir esrar’ ( Esrar sativa ), uyuşturucu esrar değildir. Uyuşturucu esrar biyolojik bir tür değildir ve Esrar ailesinin herhangi bir üyesinden ( sativa , indica veya ruderalis) kaynaklanabilir . Aslında, tarihinin büyük bir kısmı için, modern Avrupa’daki insanlar esrar bitkilerinin psikoaktif etkilere sahip olabileceği konusunda hiçbir fikre sahip değildi ve özellikle Afrika ve Hindistan’da diğer insanları neşeyle / şiddetli bir şekilde sömürürken uyuşturucu esrarla temas ettiklerinde oldukça rahatsız oldular.
Bununla birlikte, uyuşturucu esrar ve endüstriyel kenevir arasındaki ilişki, ikincisinin yasaldan yasadışı hale gelmesine ve daha sonra dünyanın çeşitli yerlerinde ağır düzenlemelere tabi ancak yasal bir mahsule geri dönmesine neden oldu.
Bu noktada, endüstriyel kenevir suşlarının düşük seviyelerde tetrahidrokannabinol (THC) ve daha yüksek seviyelerde kannabidiol (CBD) gösterdiği, bu da bitkilerin herhangi bir psikoaktif kullanımını etkili bir şekilde önlediğini (yani sizi yükseltmeyeceklerini) belirtmek gerekir. Uyuşturucu esrar , yüksek seviyelerde THC ve düşük CBD konsantrasyonları içermek üzere özel olarak yetiştirilen Esrar bitkilerinin suşlarından elde edilir. Endüstriyel kenevir çiftliklerinin destekçileri, kenevir düzenlemesinin arkasındaki mantığın çoğunu geçersiz kıldığından, tesis çevresindeki yasal çerçeveyi tartışırken genellikle bu noktaya dikkat çekmeye çalışırlar.
Endüstriyel kenevir kökleri
Kenevir’in insanlarla ilişkisi, bitkinin doğal alanı olan Asya’da taş çağında bir süre başladı. MÖ 8000’den kalma kenevir tohumları, Japon adalarında bulunmuştur, bu da bitkinin bu zamana kadar yerli halk tarafından bilindiğini ve potansiyel kullanımlarını tanıdıklarını göstermektedir. İşleme ve kullanımının – Tayvan bölgesi çevresinde üretilen seramik üzerine kenevir halat izleri – arkeolojik delilleri , MÖ 5. bin yıllara kadar kaydedilmiştir. Bağlama nispeten rafine bir ürün olduğundan, bu, kenevirin yerel ekonomilerde zaten bir rol oynadığını ve insanların hem zaman harcadığını hem de bir meta ve kaynak olarak işlemeyi düşündüklerini göstermektedir.
Kenevir, Neolitik’te dönemlerde Kuzey enlemlerinde halklar olarak bilinirken, Avrupa’da işlenmesi ve kullanımıyla ilgili kanıtlar sadece Demir Çağı civarında ortaya çıktı. Belki ironik bir şekilde, bu muhtemelen bitkinin saçma çok yönlülüğüne iner.
Kenevir, geniş bir ürün yelpazesi için temel olarak kullanılabilir. Başlangıçta, bitki parçaları ve tohumlar şeklinde bir gıda kaynağı, bir yağlı tohum mahsulü ve hayvan yemi olarak kullanılmıştır. Kenevir oldukça hızlı gelişir ve vahşi veya yarı vahşi kümelerde (toprak ve iklim uygun olduğu sürece) ona bakmak için nispeten az çaba harcayarak büyümekten mutluluk duyar. O halde, ilk kullanımları, doğal olarak mevcut olan bu bitkileri kullanan ve rafine etmek için nispeten az çaba harcayan insanlardan oluşuyordu.
Endüstriyel kenevirin gerçekten hız kazandığı yerlerde, “insanlar bunu anladığında” elyaf ve tekstil için kullanabilirler. Daha önce de gördüğümüz gibi, bu Asya’da çok erken oldu; M.Ö. 3. binyılda, bugünkü Çin ve Türkistan’da yaşayan insanlar bunu zaten tekstil için hammadde olarak kullanıyordu ve en eski kağıt formlarının temeli olduğuna inanılıyor.
Avrupa burada biraz daha halsizdi, çünkü yün veya keten, bölgede güçlü geleneklere sahipti. Onlarla karşılaştırıldığında, kenevir liflere dönüşmek çok zordur. Bu süreç yaklaşık 11 farklı, emek yoğun adım içerir. Bunlardan biri, retting olarak bilinen, kenevir bitkilerinin bir su kütlesine atılmasını ve liflerin bitkinin geri kalanından ayrılması için birkaç gün boyunca iltihaplanmalarını içerir. Tarihsel hesaplar bize bunun çok tatsız olduğunu söylüyor, insanlar düz kenevirleri düzeltmek için çalışmak istemiyorlardı. Alan Frost , Botanik Körfezi’nde 1780’lerde “İngiltere’de yoksulların ve suçluların bu işi yapması için uzun bir gelenek vardı” diye yazıyor . In EsrarChris Duval, retinanın ekolojik etkisinin şiddetli olduğunu yazıyor; retting suyu içilmez hale getirir ve ötrofikasyon yoluyla yerel vahşi yaşamı öldürebilir . Avrupa’daki kenevir tekstillerinin kullanımını göl ve göletlerdeki polen katmanlarını izleyerek açıklayabilir. Elde edilen sapları, lifleri ayırmak için tokmaklarla dövmek veya dövmek için dayanıklı bitkileri kesmek gibi diğer görevler iğrenç değil, sadece geri kırıldı.
Ancak nihai ürün, yün veya keten bezinden daha serttir ve sonunda Batı’da bir kölelik ve dayanıklı kumaş kaynağı olarak kendini dayatır.
Ölümü nereden mi kaynaklı?
Avrupa’nın gemileri sonunda bilinen (ve o sırada bilinmeyen) dünyaya doğru yelken açacak ve kenevir halatları bunu mümkün kılıyordu. Yelken Çağında, kenevir, günümüzde ham petrolün nasıl göründüğüne paralel olarak stratejik bir kaynak olarak kabul edildi ve hükümetler, kenevir halatlarına ve kordonlarına erişimi sağlamak için aşırı uzunluklara gitti. Bugünün dünyasına bir başka komik paralelde, Avrupa’daki birçok ülke (İngiltere dahil), bu stratejik kaynağın iç taleplerini karşılamak için Rusya’dan yapılan ithalata büyük ölçüde güveniyordu.
Duval, ABD kenevir endüstrisinin ilk kurulduğunu açıklıyor çünkü İngiliz İmparatorluğu umutsuzca kendi kenevir tedarikine sahip olmak istiyordu – ancak ekonomik olarak uygun olmadığı kanıtlandı. Yeni Dünya’da yeterli üretimin sağlanmasında ciddi sorunlar vardı. Başlangıçta, iklimin uygun olmadığı alanlarda denendi, bu nedenle ürünler muhteşem bir şekilde başarısız oldu. Daha sonra, İngilizlerin 1631’den bağımsızlık ilan edinceye kadar Amerika’nın çoğunda kenevir yasal ihale yapmak gibi büyümesini teşvik etmek için ağır hükümet çabaları vardı. Bu da muhteşem bir şekilde başarısız oldu, çünkü kenevir çiftçilerin büyümesi için yeterli para kazanmadı – bu, tuhaf bir şekilde, İngilizlerin Donanmanın kenevir fiyatını düşük tutma yönündeki ağır hükümet çabalarından kaynaklanıyordu. İmparatorluklar bu şekilde komiktir.
1619’da Virginia’da kenevir yetiştirmemek yasadışıydı. Massachusetts ve Connecticut kısa bir süre sonra benzer yasaları kabul ederken, Pennsylvania, New York, New Jersey, Kuzey ve Güney Carolina ve New England kenevir yetiştiren çiftçiler için cazip sübvansiyonlar sundular. Bununla birlikte, köle ticareti ile Güney’de gerçekten aldı.
Amerika Birleşik Devletleri’nin üçüncü Başkanı Thomas Jefferson, “kenevir, ülkenin zenginliği ve korunması için ilk gerekliliktir”, erkekleri, kadınları ve çocukları 5000 – diğer bitkiler arasında kenevir yetiştirdiği Virginia plantasyonu (1774’ten başlayarak). Jefferson, 1776’da “tüm erkeklerin eşit yaratıldığını” belirten Bağımsızlık Bildirgesi’ni imzaladı. Plantasyonu sürdürdü.
James F. Hopkins , Kentucky’deki Kenevir Endüstrisinin Tarihi adlı kitabında , kenevirin 18. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar, “neredeyse tüm çiftlikler” büyüyerek kenevirin “merkezi Kentucky çiftliklerinin büyük çoğunluğunda çok yaygın bir ürün” olduğunu yazıyor fiber için. Endüstriyel kenevir yetiştiriciliği güneyde ve kuzeyde değil, köle emeği bu alanda yoğunlaştığı için çiftçiler ve kenevir işleme işletmelerinin serbest emeğe bolca erişimi vardı. Hopkins ayrıca Kentucky’de “sınırlı çalışma havuzuna sahip çiftliklerin daha az kenevir büyüdüğünü veya hiç kenevir olmadığını” belirtiyor.
Ancak tarihsel olarak, Kuzey Amerika köle ticaretini kenevirle değil pamukla ilişkilendiriyoruz – bu da endüstriyel kenevir yetiştiriciliğinin neden önemli ekonomik rolünü kaybettiğini göstermemize yardımcı oluyor. Duval’ın kendi sözleriyle, kenevir mekanizasyona direndi. Pamuk veya yün ipliği döndürebilen bir makine tasarlamak, kenevir lifini kesebilecek makineden çok daha kolay. Bu nedenle, çoğu tekstil fabrikası önceki ikisine odaklandı. Kenevir tekstillerine olan talep de azaldıkça arz da azaldı. Endüstriyel kenevir tabutundaki son çivi, tarihsel olarak, gemideki kordonlardan zincirlere geçişti. Bu, kenevirin son kalelerinden biriydi, çünkü diğer doğal lifler nemli koşullarda hızla çürür.
Endüstri nasıl çiçek açabilir
Kenevir ekonomik açıdan çok çekicidir. Daha önce çok saçma çok yönlü olduğunu yazdığımda, bu bir konuşma figürü değildi. Endüstriyel Kenevir, Kenevir Tarla Bitkileri ve İngiltere Tarımsal Kenevir Research An Introduction to açıklıyor liflerinin “düşük teknolojili iplik ve kumaştan, karbon nanosheets’ten üretilen yüksek teknolojili elektrikli süper kapasitörlere kadar” kullanılabileceğini belirtti. Tesis, “betona (kenevir) eklenen bileşenler veya sentetik elyaflar (kalıplanmış plastikler) yerine kompozit malzemelerde kullanılan bast elyaflar” için bir kaynak olarak “inşaat malzemelerinde ahşap için (sunta veya sunta) alternatifler” olarak hizmet verebilir. Kenevir tohumu “insanlar için bir besin takviyesi” olarak değerlidir, “diğer birçok potansiyel kaynağa kıyasla omega-3 ve omega-6 yağ asitleri açısından çok zengindir, ayrıca yağ içeriğinde nispeten yüksektir” ve “kuş yemi ve hayvan yemi olarak” . Kenevir tarafından üretilen kimyasal bileşikler olan kannabinoidler de tıbbi uygulamalar için hasat edilebilir. Kenevir çift veya çok amaçlı olarak, yani hem tohum hem de bitki sapları (lif) için aynı anda yetiştirilebilir,
4 sayfalık uzun belgede, “kenevir lifleri için potansiyel kullanımların tam bir listesinin burada sağlanamayacak kadar uzun olduğu” ve “yine, kenevir tanesinin potansiyel kullanımlarının tam bir listesi çok uzun” olduğu sonucuna varılıyor.
Öte yandan, geleneksel Aşil Topuğu var – bitkinin tarladan liflere işlenmesi ve rafine edilmesi için büyük miktarda çalışma. Artı, tekrar denemek oldukça kaba geliyor.
Ancak mekanizasyon kömürle çalışan yore pamuk cinlerinden çok, çok uzun bir yol kat etti. Ve otomasyon ile daha da güçlendiriliyor. Mekanizasyon, belirli bir alandaki makinelerin geliştirilmesini, uygulanmasını ve kullanılmasını içerirken, otomasyon bu makineleri çalıştırmak ve insan gözetimine olan ihtiyacı azaltmak için kontrol sistemlerinin (yani yazılım) kullanımını ifade eder. Aklımızı koyarsak, kenevir işlemek için otomatik kurulumlar geliştirebilir ve böylece en büyük dezavantajlarından birini kaldırabiliriz.
Dünyadaki yasal bağlamlar da kenevir ile ilgili olarak değişmektedir. Gelen önsöz ait bir ABD Emtia Ürün Olarak Endüstriyel Kenevir Doris Hamilton ve DW Williams ABD 2014 Çin Ziraat Yasası uyarınca tarım yasal kenevir izin verdiğini açıklamaya sahiptir yeniden izin kısa bir süre çalıştıktan sonra endüstriyel ölçekte kenevir büyüyen hem – sanayi kriminalize 1985 yılında arka ve şu anda Big bozdururken oluyor ile kenevir kendisi ve MİA ile ilgili ürünler .
Kenevir etrafındaki tartışmalar, uyuşturucu esrarıyla ilgili olduğu konusunda her zaman tartışır. Kenevir uzun zamandır bizimle birlikte ve kalmaya kararlı görünüyor – buna izin vermeliyiz
Yorumlar
0 Yorumlar
