Kuzey Kıbrıs’ta yunuslar, balık ağlarına takılıyor.

Kuzey Kıbrıs’taki balıkçılar ve yunuslar arasındaki etkileşimi araştıran araştırmacılar , hayvanların masaya yiyecek koymak için umutsuz önlemlere başvurduğunu söylüyorlar – içerideki balığı yemek için ağlara yırtılıyorlar. Bu bölgedeki ağlar, yunuslar civardayken hasar görmesi altı kat daha fazladır. Exeter Üniversitesi’nden ekoloji uzmanı Dr. Robin Snape, çalışmayı yöneten Dr. Robin Snape,

Bazı yunusların aktif olarak ağları yiyecek almak için bir yol olarak aradıkları görülüyor

dedi. Hasarlı ağlar şüphesiz balıkçılar için kötü bir haberdir – tamir etme ya da değiştirilme maliyeti yılda binlerce avroya kadar ulaşabilir. Bölgedeki çoğu operasyonun mütevazı ekonomik aktörler tarafından yürütülen küçük ölçekli keşifler olduğu göz önüne alındığında, geçim kaynakları için önemli bir tehdit oluşturabilir.

Ancak ekip, balıkçıların en azından kısmen suçlandıkları duruma sahip olmaları gerektiğini söylüyor. Takım, yunusların davranışlarının muhtemel nedeni olarak aşırı avlanmaya işaret ediyor. Snape, durumun, tükenmiş balık stoklarının yetersiz avlanmalarla sonuçlandığı ve balıkçıların daha fazla balık ağını (daha fazla maliyet anlamına gelir) dağıtmaya yönelttiği ve stokları daha da azalttığı bir “kısır döngü” işareti taşıyor .

Bu kısır döngüye neden olan aşırı avlanma durdurmak ve balık stoklarının etkili bir şekilde yönetilmesine acilen ihtiyaç var

diye ekliyor.Yerel balıkçılar, bölgedeki balık stoklarını daha iyi idare edebilmek için maksimum kotalar ve sınır dışı bölgeler için de çağrıda bulundular .

Daha kısa vadeli bir çözüm olarak, ekip, balıkçıların ağlarını güvende tutabilmelerini sağlamak için, yunusları uzaklaştırma amaçlı frekanslarda sesler yayan pingerlerin kullanımını denedi. Ancak, bu oldukça çarpıcı bir şekilde geri tepti, ekip bu cihazların aslında yunusları çekmek için “akşam yemeği çanları” olarak çalışmış olabileceği sonucuna vardı.

Daha güçlü pingler caydırıcılar olarak etkili olabilirler, ekliyorlar, ancak bu tür cihazlar da yerleştirildikleri deniz ekosistemlerini rahatsız etme potansiyeline sahipler – bu da uygulanabilir bir çözüm değil.

Ancak hasar tek taraflı değildir.

Ekip ayrıca insan eyleminin sonucu olarak bölgede kaç yunusun öldüğünü tahmin etmeye çalıştı. Bildirildiğine göre, her yıl çalışma alanında en az 10 yunus kazayla yakalandı. Bu rakamın gerçekleri yansıtmadığına dikkat çekiyorlar, çünkü balıkçılar bu tür olayları yetersiz raporlayabiliyorlar – yunuslar statüleri koruyorlar.

Takımın vurguladığı bir diğer konu da, balık ağlarının plastikten yunus tüketimidir. İncelenen hasarlı ağların analiz ettikleri hasarlı ağlardan kesildiğini bildiriyorlar; Bu malzemenin en azından bir kısmı – eğer olmasa da – muhtemelen yunusların boğazından aşağı inmiş olması muhtemeldir, açıklar. Plastik deniz hayvan tüketimi dünya çapında bir çevre sorunudur . Yutulan plastik atıklarla balıklardan balinalara kadar büyük ve küçük türler bulunmuştur.

Daha yerel bir sorun, Kuzey Kıbrıs’ın yunuslarının yeterince anlaşılmamış olması ve muhtemelen sayıca sınırlı olmasıdır. Bu yüzden, balıkçılar tarafından bildirilen küçük çaplı kayıpların bile (muhtemelen, muhtemelen tahmin edilemez) nüfusları üzerinde büyük bir etkisi olacaktır.

İnsan Ekolojisi dergisinde  “Yunuslar Arasındaki Çatışma ve Avrupa Birliği’nin Veri Azalıyor Balıkçılığı” başlıklı makalesi yayınlandı .

Yorumlar

0 Yorumlar