Nato denizaltı sorunlarını geçtiğimiz yıl bize , hiçbir şekilde gizlenmeyen veya korunmayan ince denizaltı fiber optik kablolarına dayalı internet bağlantılarının savunmasızlığını bir kez daha hatırlattı . Dünyayı çevreleyen toplam uzunluğu 1,2 milyon kilometre olan beş yüzden fazla kabloda yılda yaklaşık yüz hasar kaydediliyor. Çoğuna doğal sebepler veya kazalar neden oluyor, ancak sabotaj artık nadir görülen bir durum değil. Geçen yıl Kızıldeniz’de batan bir geminin üç bağlantısı kopmuştu, bu da bir kazaya atfedilebilir. Kasım ayında Baltık Denizi’nde yaşanan kablo hasarı sabotajdı.
Avrupa ve diğer kıtaların bağlantısı tek bir kablonun zarar görmesinden önemli ölçüde etkilenmez ancak ada ülkeleri için çok daha ciddi sonuçlar doğurur. İzlanda, orantısız derecede büyük bir veri merkezi ve bilgi işlem kapasitesine sahip bir ülke, ancak küresel İnternet’e yalnızca dört deniz altı bağlantısı var. Bireysel Pasifik adalarının her birinin yalnızca bir bağlantısı vardır, bu nedenle herhangi bir kesinti büyük baş ağrılarına neden olur. Yedek uydu bağlantılarının kapasitesi birkaç kat daha düşüktür.
Kabloların onarılması aylar sürebiliyor çünkü dünyada uygun donanıma sahip çok az gemi var. Diğer bir sorun ise kablonun deniz tabanından kaldırılarak tamir edilebilmesi için arızanın tam yerinin belirlenmesidir.
HEIST ( telekomünikasyon bilgi güvenliğini sağlayan hibrit uzay-denizaltı mimarisi ) pilot projesini finanse eden NATO bu sorunu çözmek istiyor . İlk testler bu yıl İsveç’in Karlskrona kentinde gerçekleştirilecek. HEIST kapsamında arızanın yerini sayaç doğruluğuyla belirlemenin bir yolunu geliştiriyorlar. Projenin ikinci kısmı, İnternet trafiğinin uydulara otomatik olarak yönlendirilmesine yönelik protokollerin geliştirilmesidir. Projeyi koordine eden Henric Johnson, internet altyapısının günümüzde zaten önemli bir altyapı olduğunu ve işleyişinin barışta ve savaşta hayati önem taşıdığını açıklıyor. İnternet bağlantıları üzerinden her gün 10 trilyon dolardan fazla işlem verisi aktarılıyor ve savaş zamanlarında iletişim çok önemli.
Proje HEIST’in Temel hedefleri;
Hasar Tespiti: HEIST, deniz altı kablo hasarını metre düzeyinde doğrulukla tespit etmeyi ve kesintilerin derhal tespit edilip onarılmasını sağlamayı amaçlıyor.
Verilerin Yönlendirilmesi: Kablo hasarı durumunda sistem, kesintisiz iletişimi garanti altına alarak verileri uydu ağları üzerinden otomatik olarak yeniden yönlendirecek.
Açık Kaynaklı Protokoller: HEIST, iletişim altyapısını korumada küresel iş birliğini ve standardizasyonu teşvik etmek için açık kaynaklı protokoller kurmayı planlıyor.
Uydular birincil yedekler olarak hizmet etse de, mevcut bant genişlikleri fiber optik kablolarla karşılaştırıldığında sınırlı. Örneğin, Google’ın en son fiber optik hatları saniyede 340 terabit’e kadar hızlara ulaşabilirken, çoğu uydu saniyede ancak yaklaşık 5 gigabit işleyebiliyor.
Yorumlar
0 Yorumlar
