Birçok bilim insanı ve politikacı sürdürülebilir bir COVID-19 iyileşmesi için bir vaka oluştururken , yeni bir araştırmaya göre bu tür geçişlere biyoçeşitliliğin nasıl dahil edileceğine çok daha az ilgi gösterildi .
Bulgular, ekosistemlere zarar veren faaliyetlerden uzaklaşmak için hangi değişikliklerin gerekli olduğunu araştıran bir makaleden geliyor.
Üç kıtadan bir grup ekonomist, antropolog ve çevre bilimcisi , pandemiden sonra dünyanın dört bir yanındaki ülkelerin önerdiği ekonomik kurtarma paketlerinin çoğunda biyolojik çeşitliliğin daha iyi yönetimini teşvik edecek somut politikalara öncelik verilmediğini savundu . Çevreyi dahil ettiklerinde, esas olarak iklime odaklanırlar.
Sadece birkaç ülke teşvik önerilerinde doğa temelli yatırımları veya politikaları belirlemiştir ve orada bile, genellikle toplam fonun% 10’undan çok daha fazlasını almaktadırlar. Aralarında ABD ve Çin olmak üzere bazı ülkeler, biyolojik çeşitlilik veya ekosistem yönetimine temelde sıfır teşvik fonu ayırdı. Yazar Pamela McElwee, şöyle diyor
Aşırı avlanma veya fosil yakıt üretiminin sübvanse edilmesi veya ekolojik bütünlüğe zarar verecek altyapı inşa edilmesi gibi zararlı uygulamalar için hâlâ büyük miktarlarda mali destek görüyoruz. Sadece az sayıda ülke biyoçeşitlilik krizini hak ettiği ciddiyetle ele alıyor
Yine de, ekonomik yeniden yapılanmaya yardımcı olacak ve aynı zamanda biyoçeşitlilik kaybının birçok temel nedenini ve zoonotik hastalıkların kaynağını ele alacak bir dizi adım ve politika var. Araştırmacılar bunu akılda tutarak, doğal sistemler üzerindeki baskıları azaltmak için ekonomileri dönüştürmenin birkaç yolunu öneriyor.
- Zararlı sübvansiyonlardan faydalı sübvansiyonlara geçiş:
Mali krizilerin arttığı bir çağda, çevreye zararlı sübvansiyonlar ne ekonomik ne de ekolojik anlam ifade ediyor. Hükümetler fosil yakıtları, tarımı ve balıkçılığı sübvanse etmek için milyonlarca para harcıyor. Biyoçeşitliliği korumaya harcanan para miktarı, zararlı sübvansiyonlar tarafından on kat daha ağır basmaktadır. Ekip, önceden var olan pozitif sübvansiyonların (biyolojik çeşitliliği destekleyen) iyileştirilebileceğini ve genişletilebileceğini öne sürüyor. Bunlar, örneğin, kendi topraklarında ekosistem sağlığını koruyan ve geliştiren çiftçilere desteği içerir. - Çevresel zararlar için yeni vergilendirme politikalarının genişletilmesi:
Çevre politikası, kirliliği azaltmak ve kaynak kullanım verimliliğini artırmak için uzun bir vergi uygulama geçmişine sahiptir. Ancak, biyoçeşitliliği korumak için özel olarak çok az sayıda doğrudan veya dolaylı vergi tasarlanmıştır. Kaynak çıkarma ve pestisit kullanımına uygulanan vergiler gibi ekosistemle ilgili çok çeşitli vergiler artırılabilir ve genişletilebilir. - Biyoçeşitliliği desteklemek ve zarar vermemek için kurtarmaya rehberlik edin:
Kısa vadede, özel sektör maaş bordrolarını desteklemek ve uzun vadeli uygulanabilirliği sağlamak için hibe ve kredi aradığından, hükümetler biyoçeşitliliğe zarar vermeyen işletmeler için desteğe öncelik vermeye çalışabilir. 2009 yılında, ABD eski Başkan Obama, artan yakıt ekonomisi standartlarına bağlı olarak otomotiv sektöründen üretilmesini şart koştu. Biyoçeşitlilik risk azaltma planlarına sahip olmak da dahil olmak üzere, COVID-19 kurtarma fonları alan işletmeler için benzer koşullar gerekli olabilir. - Ekosistem odaklı çalışma programlarını ve gelir desteğini
Finanse edin: Ekonomik krizin hemen sonrasında, hükümet destekli çalışma programları yaygın işsizliğin azaltılmasında gerekli olabilir. Özellikle koruma işleri hızla büyütülebilir. Ekolojik restorasyon ve yeşil altyapıdaki işler hem istihdam hem de ekolojik faydaların kaynağı olabilir. - Üretim ve tedarik zinciri modellerini
Yeniden düşünün : Daha kısa ve daha yerelleştirilmiş tedarik zincirleri, COVID-19 sonrası bir dünyada kaçınılmaz olacaktır. Birçoğu, sıkı sıkıya bağlı ancak kırılgan tedarik zincirlerinin doğasında bulunan sistemik riskleri ve işletmelerin ekosistem hizmetlerine aşırı bağımlılığını zaten gördü. Olumlu ekolojik etkileri en üst düzeye çıkarmak ve tedarik zinciri değişikliklerinin olumsuz refah etkilerini en aza indirmek için proaktif olmaya ihtiyaç vardır. - Fazla tüketimi azaltmanın yollarını yeniden düşünün:
Tüketim, sürdürülemez üretimin ana itici gücüdür. Bu nedenle araştırmacılar, üretim, ekstraksiyon ve tüketimin dış maliyetlerini içselleştirmeyi amaçlayan standartları, sistemleri ve ilgili düzenlemeleri iyileştirmeyi önerdiler. Salgın, büyük ölçüde azaltılmış seyahat ve iyi bir yaşam kalitesi olarak neyin önemli olduğu üzerinde yeniden düşünülmesi göz önüne alındığında, azaltılmış tüketime yönelik eğilimleri hızlandırabilir. Bununla birlikte, önerilen birçok acil teşvik önlemi artan tüketime odaklanmaktadır. - Mali politikaları çevresel değerleri yansıtacak şekilde değiştirin:
Şu anda, hükümetlerin bütçeleri nasıl dengeleyecekleri ve uzun vadeli mali sıkıntıları nasıl yönetecekleri konusunda büyük endişeleri var. Bu zorlukların ışığında, devlet mali politikalarının çevresel değerleri yansıtmaya devam etmesini sağlamak önemlidir ve finansman, alt ulusal alanların bütçelerini dengelemesine yardımcı olabilir. Örneğin ekolojik mali transferler, ekolojik veya korumayla ilgili göstergelere dayalı olarak vergi gelirlerini kamu aktörleri arasında yeniden dağıtmak için kullanılan bir politika aracıdır. - Finans sektörünü doğa ile ilgili riskler konusunda
Teşvik edin : Bankalar, servet ve emeklilik fonları, özel sermaye, sigorta şirketleri ve diğerleri dahil olmak üzere finans sektörü için, doğa üzerindeki baskıları azaltan endüstrilere ve teknolojilere yatırımları teşvik edebilir. . YANGIN sektörü (finans, sigorta ve emlak) biyolojik çeşitlilik kaybına giderek daha fazla dahil oluyor. - Sürekli uluslararası koruma finansmanı sağlayın:
Hükümetler öngörülebilir bir gelecek için mali olarak sıkıntıya girecek olsa da, hem kısa hem de uzun vadede koruma ve sürdürülebilir kalkınma girişimleri için küresel finansmanı desteklemeye yine de ihtiyaç olacaktır. Şu anda çoğu ülke, biyoçeşitlilikle ilgili faaliyetler için GSYİH’larının sadece bir kısmını (% 1’den az) harcamaktadır. - Sürdürülebilir iyileşmelerdeki eşitsizliği ele alın:
Ekonomik eşitsizlik kendi başına sorunludur, ancak aynı zamanda daha kötü çevresel sonuçlar da üretir. Gelir eşitsizliği, daha zengin sınıflar arasında aşırı tüketim ve daha yüksek karbon emisyonları ile ilişkilidir ve daha eşitsiz ülkeler de daha yüksek biyolojik çeşitlilik kaybı oranlarına sahip olma eğilimindedir.
Araştırmacılar için, artık pandemi sonrası dünyada istediğimiz ve ihtiyaç duyduğumuz ekonomiyi, sürdürülebilir ve adil bir gelecek için değerlendirmek için eşsiz bir fırsata sahibiz. Toplumlar artık önceki gelişim yoluna geri dönmeye mi çalışacaklarına yoksa yeni bir yol tanımlamaya mı karar vermelidir.
Çalışma One Earth dergisinde yayınlandı .
Yorumlar
0 Yorumlar
