İnovasyon turları

Horozlar, gelişmiş biliş belirtileri göstererek kendilerini aynada tanıyabilirler.

Sinirbilimcilerden ve psikologlardan oluşan uluslararası bir ekip, horozların aynada kendilerini tanıyabildiğine dair kanıtlar buldu . Ancak araştırmacılar, bunun başarılı olup olmayacağının deney koşullarına bağlı olduğunu ve bu bulgunun horozlarla yapılan deneyin ötesine geçtiğini ve diğer hayvan türleri için önemli olabileceğini söyledi.

Aynada kendini tanıma (MSR) genellikle öz farkındalığın bir işareti olarak kabul edilir ve bu nedenle hayvanın zihnine açılan benzersiz bir pencere oluşturur. Araştırmalar, bu yeteneğin mutlaka insanlara özgü bir özellik olmadığını, bunun yerine bazı büyük maymunlarda , şişe burunlu yunuslarda, Asya fillerinde, Avrasya saksağanlarında ve temizlikçi bataklıklarda mevcut olduğunu gösterdi. Aslında ayna testini başka kaç hayvanın geçebileceği tartışılıyor .

Tavukların MSR gösterme yeteneği, sosyal bağlamları göz önüne alındığında sürpriz değildir. Tavuklar, perspektif alma unsurları içeren karmaşık bilişsel stratejiler kullanır. Bir hiyerarşideki pozisyonlar hakkında bilgi edinme becerisi gerektiren, karmaşık, dinamik ve katı hiyerarşi emirlerine sahip, birbirine sıkı sıkıya bağlı bir toplulukta yaşıyorlar. Ancak tavuğun da bu testi geçebileceği kesin değildi.

Doktora öğrencisi ve çalışma yazarı Sonja Hillemacher bir haber bülteninde şöyle konuştu:

Hayvanların kendilerini tanıyıp tanımadıkları ve dolayısıyla öz farkındalığa sahip olup olmadıkları davranışsal araştırmalardaki temel sorulardan biridir.

Hillemacher, Inga Tiemann ile birlikte Bonn Üniversitesi Ziraat Mühendisliği Enstitüsü’nde tavuk yetiştiriciliğini araştırıyor.

İşaret Testi

Kendini tanımaya yönelik en yaygın testlerden biri İşaret Testidir. Örneğin hayvanın kafasının ön kısmına kişinin ancak ayna karşısında görebileceği renkli bir işaret konulur. Hayvanın ayna karşısında vücudundaki işaretli alanı keşfetmeye başlaması, kendi yansımasını tanıdığının kanıtı sayılır.

Ancak bu test her zaman işe yaramıyor. Pek çok hayvanın, aynada fark edildiğinde vücudunun bir kısmındaki bir işarete tepki verebilecek kolları, elleri veya parmakları yoktur. Kendinin farkında olduğuna inanılan bazı hayvanlar bile aynayı dikkate almazlar. Bu yüzden araştırmacılar kendini tanımayı test etmenin yeni bir yolunu buldular.

Araştırmanın yazarı Onur Güntürkün, bir haber bülteninde şunları söyledi: “Bazı tavuklar, özellikle de horozlar, yırtıcı bir kuş veya tilki gibi bir yırtıcı ortaya çıktığında özel çağrılarla kendi türlerini uyarırlar.” Öte yandan horoz, yırtıcı hayvanla tek başına karşı karşıya kaldığında onun dikkatini çekmemek ve kurbanı olmamak için sessiz kalır.

Araştırmacılar, alarm çağrısının horozlar için öz farkındalık testine entegre edilecek mükemmel bir davranış olduğunu söyledi. Öncelikle horozun, bir akrabasının (başka bir horozun) varlığında gerçekten alarm sesi çıkarıp çıkarmadığını ve yalnızken sessiz kalıp kalmadığını kontrol etmek istediler. Bunun için Bonn Üniversitesi Kampüsü’nde bir alan kurdular.

Bir ızgara, horozların ızgara aracılığıyla birbirleriyle görsel teması sürdürmesine olanak tanıyarak iki muhafazayı böldü. Daha sonra muhafazalardan birinin tavanında bir raptor (kuş) resmi sergilendi. Araştırmacılar 58 horozu test etti. Toplamda, horozlar belirli bir kişinin varlığında 77 alarm çağrısı yaptı; ancak yalnızca 17 tanesi horoz tehditle yalnız kaldığında meydana geldi.

Araştırmacılar daha sonra iki bölme arasına ızgara yerine bir ayna yerleştirdiler. Toplamda 174 deneme sırasında yalnızca 25 alarm çağrısı yapıldı. Sonuç, horozların muhtemelen ayna görüntüsünde kendilerini tanıdıklarını gösteriyor. Ayrıca görüntülerinde kendi davranışlarını taklit eden tuhaf bir hayvan görme ihtimalleri de var.

Bu, bir türün davranışı ekolojik olarak ilgili bir bağlama yerleştirildiğinde ayna işareti testinin daha güvenilir sonuçlar verdiğini göstermektedir. “Klasik durumda horoz kendini tanımayabilir. Ancak yırtıcı bir hayvan onu tehdit ettiğinde yansımasının başka bir horoz değil kendisi olduğu ortaya çıkıyor” dedi.

Çalışma PLOS ONE dergisinde yayınlandı .

Yorumlar

0 Yorumlar

İlgili Yazılar

1 of 7

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.

GIPHY App Key not set. Please check settings